فهرست محتوا
زگیلهای معمولی، توده‌های پوستی کوچک و برآمده هستند که اغلب روی انگشتان یا دستها ایجاد میشوند. زگیلهای معمولی اغلب دارای الگویی از نقاط سیاه ریز بر روی پوست هستند که رگ‌های خونی کوچک و لخته‌شده می‌باشند.
عاملی که باعث ایجاد زگیل های معمولی می شود، ویروس است و این زگیل ها از طریق لمس نیز میتوانند منتقل شوند. بلافاصله بعد از تماس زگیل ایجاد نمی‌شود، معمولا بعد از اینکه پوست شما در معرض ویروس قرار گرفت، دو تا شش ماه ممکن است زمان ببرد تا زگیل ایجاد شود. زگیل های معمولی اغلب بی ضرر هستند و در نهایت خود به خود ناپدید می شوند. اما بسیاری از مردم تصمیم می گیرند آنها را حذف کنند زیرا آنها را آزاردهنده یا شرم آور می دانند. برای درمان زگیل راه های مختلفی وجود دارد که در ادامه به تمامی آن ها پرداخته میشود.
علائم زگیل های معمولی
زگیلهای معمولی معمولاً روی انگشتان یا دست‌های شما ایجاد میشوند و ممکن است:
- برآمدگی های کوچک، گوشتی و قلمبه‌ای باشند
- در هنگام لمس خشک باشند
- بر روی قسمتی از پوست به صورت نقاط ریز سیاه تجمع یافته‌اند، که رگ های خونی کوچک و لخته شده هستند
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
هر زمان که علائم زگیل های معمولی را مشاهده کردید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید، اگر موارد زیر را داشتید در اسرع وقت به متخصص مراجعه کنید:
- زائده های شما دردناک هستند یا ظاهر یا رنگ آنها تغییر می کند
- بعد از اینکه سعی کردید زگیل ها را درمان کنید، اما آنها نه تنها باقی مانند و خوب نشدند بلکه گسترش یافتند یا عود کردند
- رشد آنها آزاردهنده است طوری که در فعالیت های شما اختلال ایجاد می کنند
- از اینکه آنها زگیل ها هستند یا خیر مطمئن نیستید
شما یک فرد بالغ هستید و زگیل های متعددی ظاهر می شوند که ممکن است نشان دهنده عملکرد نادرست سیستم ایمنی باشد. پس در صورت مشاهده هر یک از موارد ذکر شده به پزشک مراجعه کنید.
علل زگیل های معمولی
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) علت ایجاد زگیل های بدن است. این ویروس بسیار شایع است و بیش از 150 نوع دارد، اما تنها تعداد کمی از آنها باعث ایجاد زگیل در دستان شما می شود. برخی از گونه های HPV از طریق تماس جنسی به وجود می آیند. با این حال، اکثر اشکال مختلف آن از طریق تماس گاه به گاه با پوست یا از طریق اشیاء مشترک مانند حوله یا لباس زیر پخش می شوند. ویروس معمولاً از طریق شکاف هایی در پوست شما مانند خراش یا بریدگی منتشر می شود. جویدن ناخن ها نیز می تواند باعث شود که زگیل در نوک انگشتان و اطراف ناخن های شما گسترش یابد.
واکنش سیستم ایمنی هر فرد به ویروس HPV متفاوت است، بنابراین هر فردی که با HPV در تماس است دچار زگیل نمی شود.
عوامل موثر در ایجاد زگیل
افرادی که در معرض خطر ابتلا به زگیل های معمولی هستند عبارت‌اند از:
- کودکان و نوجوانان، زیرا ممکن است بدن آنها نسبت به ویروس، ایمنی ایجاد نکرده باشد
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS یا افرادی که پیوند عضو داشته اند
پیشگیری
برای کاهش خطر زگیل معمولی:
- از تماس مستقیم با زگیل خودداری کنید. حتی زگیل های بدن خود.
- زگیل ها را نکنید، کندن آن ممکن است ویروس را گسترش دهد.
- از سنگ پا یا ناخن گیر برای از بین بردن زگیل های خود استفاده نکنید که روی پوست و ناخن های سالم خود استفاده می کنید.
- ناخن های خود را نجوید. زگیل بیشتر در پوستی که آسیب دبدگی قبلی داشته، ایجاد می شود. کندن پوست اطراف ناخن، دریچه ای را برای ورود ویروس باز می‌کند.
- اگر زگیل در دهانتان است از مسواک زدن خود داری کنید، همچنین نواحی که زگیل دارند را قیچی و یا اصلاح نکنید.
تشخیص
در بیشتر موارد، پزشک شما می تواند زگیل معمولی را با یک یا چند روش زیر تشخیص دهد:
معاینه زگیل
- خراش دادن لایه بالایی زگیل برای بررسی نشانه های نقاط تیره و باریک، رگ های خونی لخته شده که در زگیل ها رایج است.
- برداشتن بخش کوچکی از زگیل (بیوپسی اصلاح) و فرستادن آن به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل برای رد سایر رشد انواع آن بر روی پوست
درمان
اکثر زگیلهای معمول بدون درمان از بین می‌روند، اگرچه ممکن است یک یا دو سال طول بکشد و در این مدت زگیلهای جدیدی در ایجاد شوند. برخی از افراد انتخاب میکنند که زگیلهای خود را توسط پزشک معالجه کنند، زیرا درمان خانگی مؤثر نیست و زگیلها آزاردهنده، در حال گسترش و ظاهر بدی دارند.
هدف درمان، از بین بردن زگیل، تحریک پاسخ سیستم ایمنی برای مبارزه با ویروس یا هر دو است. مدت زمانی که طول می‌کشد که یک زگیل درمان شود هفته ها یا ماه ها ممکن است طول بکشد. حتی با درمان، زگیل تمایل به عود یا گسترش دارد. پزشکان معمولاً با کم‌دردترین روش‌ها، مخصوصاً در درمان کودکان خردسال، شروع میکنند.
پزشک شما ممکن است یکی از روش های زیر را بر اساس محل زگیل، علائم و ترجیحات شما پیشنهاد دهد. این روش ها گاهی همراه با درمان های خانگی مانند اسید سالیسیلیک استفاده می شوند.
داروی لایه برداری قوی تر (اسید سالیسیلیک): داروهای تجویزی زگیل قوی با اسید سالیسیلیک با برداشتن لایه‌های زگیل به صورت تدریجی عمل میکنند. مطالعات نشان می دهد که اسید سالیسیلیک در ترکیب با انجماد زگیل موثرتر است.
انجماد (کرایوتراپی): انجماد درمانی که در مطب پزشک انجام می شود شامل استفاده از نیتروژن مایع روی زگیل شما است. یخ زدگی با ایجاد تاول در زیر و اطراف زگیل شما عمل می کند. سپس، بافت مرده ظرف یک هفته یا بیشتر از بین می‌رود. این روش همچنین ممکن است سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با زگیل های ویروسی تحریک کند. احتمالاً این درمان نیاز به چند جلسه خواهد داشت.
عوارض جانبی کرایوتراپی شامل درد، تاول و تغییر رنگ پوست در ناحیه تحت درمان است. از آنجایی که این تکنیک می تواند دردناک باشد، معمولا برای درمان زگیل های کودکان خردسال استفاده نمی شود.
اسیدهای دیگر: اگر اسید سالیسیلیک یا انجماد کار نکند، پزشک ممکن است اسید تری کلرواستیک را به شما پیشنهاد کند. با این روش پزشک ابتدا سطح زگیل را تراشیده و سپس اسید را با خلال دندان چوبی به سطح زگیل می زند. این روش نیاز به تکرار درمان هر هفته یا بیشتر دارد. از عوارض جانبی آن می‌توان به سوزش محل درمان شده اشاره کرد.
جراحی جزئی پزشک شما می تواند بافت آسیب دیده را جدا کند. ممکن است جای زخم ناحیهای که تحت درمان بوده است، باقی بماند.
لیزر درمانی: درمان لیزری با رنگ پالسی رگ‌های خونی کوچک را می‌سوزاند. بافت عفونی در نهایت می میرد و زگیل می افتد. شواهد اثربخشی این روش محدود است و می تواند باعث درد و زخم شود.
بیشتر بخوانید: درمان زگیل با لیزر
سبک زندگی و درمان های خانگی
درمان خانگی اغلب در از بین بردن زگیل های معمول موثر است. مگر اینکه سیستم ایمنی ضعیف یا دیابت داشته باشید. از درمان های خانگی می‌توان به روش های زیر اشاره کرد:
داروی لایه بردار (اسید سالیسیلیک): محصولات رفع زگیل بدون نسخه مانند اسید سالیسیلیک به صورت پماد، پد و مایع در دسترس هستند. برای درمان خانگی زگیل های معمولی، بهتر است محلول 17 درصد اسید سالیسیلیک را تهیه کنید. این محصولات معمولاً روزانه و اغلب برای چند هفته استفاده می شوند. برای بهترین نتیجه، قبل از استفاده از محصول، محل زگیل خود را چند دقیقه در آب گرم خیس کنید. پوست مرده را با استفاده از یک لایه بردار یکبار مصرف جدا کنید.
اگر پوست شما بیش از حد تحریک می شود، تعداد دفعات استفاده از این روش را برای درمان زگیل خود کاهش دهید. اگر باردار هستید، قبل از استفاده از محلول اسید با پزشک خود صحبت کنید.
انجماد: برخی از محصولات نیتروژن مایع به صورت مایع یا اسپری بدون نسخه در دسترس هستند که می‌توانید با استفاده از آن ها خود را درمان کنید.
نوار چسب: با استفاده از چسب نقره ای روی زگیل خود را به مدت شش روز بپوشانید. سپس آن را در آب خیس کنید و بافت مرده را به آرامی با سنگ پا یا سنباده یکبار مصرف جدا کنید. زگیل را حدود 12 ساعت در معرض هوای آزاد بگذارید و سپس این روند را تا زمانی که زگیل از بین برود تکرار کنید.
آمادگی برای قرار ملاقات با پزشک
احتمالاً اول با مراجعه به یک پزشک عمومی شروع خواهید کرد. اما ممکن است به متخصص پوست ارجاع داده شوید. نکات زیر می تواند کمک کند تا شما برای روز قرار ملاقات خود با پزشک آمادگی پیدا کنید.
آنچه شما می توانید انجام دهید
فهرستی از تمام داروهایی که به طور منظم مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه و مکمل های غذایی و دوز روزانه هر کدام را همراه داشته باشید.
همچنین ممکن است بخواهید سوالاتی را برای پزشک خود لیست کنید، مانند:
چه چیزی باعث ایجاد زگیل شده است؟
اگر آنها را حذف کنم، باز هم امکان دارد زگیل ها برگردند؟
چه نوع درمان هایی برای از بین بردن زگیل موجود است و کدام را توصیه می کنید؟
باید انتظار چه نوع عوارض جانبی را داشته باشم؟
اگر ضایعات زگیل نیستند، چه آزمایشاتی باید انجام دهید؟
چگونه می توانم از زگیل زدن جلوگیری کنم؟
از پزشک خود چه انتظاری دارید
پزشک شما نیز ممکن است سوالاتی از شما داشته باشد
مانند:
اولین بار چه زمانی متوجه زگیل شدید؟
آیا تا به حال آنها را در گذشته داشته اید؟
از چه روش های درمانی برای زگیل های خود استفاده کرده اید؟ اگر بله، چه مدت از آنها استفاده کرده اید و چه نتایجی داشته اید؟
زگیل های روی پوست درمان دائمی دارد؟
سلام بله